سعدیا مرد نکو نام نمیرد هرگز

         

                      رابطه سعدي و ماركوپولو

سعدي و ماركوپولو حداقل از يك جهت با هم تفاوت دارند . حدود دو دهه پيش سري كارتونهاي ماركوپولو نسل ما را مقابل تلويزيون مي نشاند و هوش و حواسمان را قسمت به قسمت با ماجراها و حوادث جذاب و آموزنده خود همراه مي ساخت.كمي بعد سريال تلويزيوني ماركوپولو نيز از رسانه ملي پخش شد .

اما براي سعدي تا كنون در هيچ يك از عرصه هاي رسانه اي كاري در خور صورت نگرفته است .

حالا آيا شباهت  سعدي با ماركوپولو را مي دانيد ؟ اين كه هر دو اهل سفر و جهاانگردي بودند .سفرنامه ماركو يكي از مستندات تاريخي و جغرافيايي جهان شد .

اما سعدي با همان ديدگاه عميقي كه مختص معرفت طلبي مردم عارف پيشه مشرق زمين است سير آفاق و انفس را در هم آميخت و چكيده تجربيات آموزه هاي انسان ساز اقوام و ملل مختلف را در قالب پديده اي ادبي ،ماندگار نمود و معجزه شعر و سخن پارسي لقب گرفت .

اول ارديبهشت روز بزرگداشت سعدي و چهار ارديبهشت سالروز آغاز سفر ماركوپولو به آسياست اين ايام بر عاشقان طريق معرفت و انسانيت گرامي باد 

                                    سعديا مرد نكو نام نميرد هرگز 

يكي از شعرهاي سهراب سپهري

                                   

 

"خانه دوست كجاست؟"

در فلق بود كه پرسيد سوار،

 آسمان مكثي كرد

 رهگذر شاخه نوري كه به لب داشت

به تاريكي شب ها بخشيد

و به انگشت نشان داد

سپيداري و گفت:

نرسيده به درخت

كوچه باغي است

كه از خواب خدا سبزتر است

ودر آن عشق

 به اندازه پرهاي صداقت آبي است

 ميروي تا ته كوچه كه از پشت بلوغ

سر بدر مي آرد

پس به سمت گل تنهايي مي پيچي

دو قدم مانده به گل

پاي فواره جاويد اساطير زمين مي ماني

و تو را ترسي شفاف فرا مي گيرد

در صميميت سيال و فضا

خش خشي مي شنوي

كودكي مي بيني

رفته از كاج بلندي بالا

جوجه بر مي دارد

از لانه نور

 از او مي پر سي:

خانه دوست كجاست...!

 

                                                                                   سهراب سپهري

پیشواز سالگرد شهادت سيد شهيدان اهل قلم

                                    

 بزرگ بود

و از اهالي امروز بود

 و با تمام  افقهاي باز نسبت داشت

 ولحن آب و زمين را چه خوب مي فهميد.

صداش به شكل خون

پريشان يك واقعيت بود

 و پلكهاش مسير نبض عناصر را

 به ما نشان مي داد

و دستهاش هواي صاف سخاوت را ورق زد

و مهرباني را به سمت ما كوچاند

 و عا شقانه ترين انحناي وقت خودش را

براي  آينه تفسير كرد

 و او به شيوه باران

 پر از طراوت تكرار بود.

                                                                   (سهراب سپهري)

یاد یاران

  

 هم صدا با حلق اسماعيل

 

راستي ياد شهيدان بيت المقدس به خير!

جهان آرا كه بود؟حاج همت كه بود؟

حاج عباس از دنيا يك قرآن جيبي داشت...

        ******

شهيد خرازي...!

شهيد نوري...!

سرداران بي دست...!

شهيدان گمنام ... بي  يادنامه...!

بي سنگ قبر...!

عاصمي پودر شد...

         ******

يوسف نوشته بود:

خدايا !يوسف هم شهيد شد او را بيامرز.

اسماعيل وصيت كرد روي قبرش بنويسند:

پر كاهي تقديم به آستان الهي.

راستي امسال هيچ شاعري با حلق اسماعيل همصدا نشد.

           ******

راستي شماره قطعه شهدا چند بود؟